واع بیماری‌ها و آسیب‌های پوستی شایع، علائم، علل، راه‌های پیشگیری و درمان آنها اشاره شده است. لطفا نسبت به آنها بی‌توجه نباشید!
آکنه
آکنه نوعی بیماری پوستی است باعث بروز جوش‌های سرسفید، سرسیاه، قرمز (پاپول)، چرکی (پوسچول)، ندولار و کیستیک در نقاط مختلف بدن می‌شود. آکنه بیشتر در بین نوجوانان دیده می‌شود؛ اگرچه ممکن است به دلایلی در سنین دیگر نیز بروز کند.
اصولا تولید بیش از حد چربی پوست به خصوص در دوران بلوغ و قاعدگی و مسدود شدن فولیکو‌های مو توسط این چربی، سلول‌های مرده و باکتری‌های موجود در زیر پوست (به خصوص پروپیونی باکتریوم آکنس)؛ باعث ایجاد آن می‌شود.
معمولا جوش‌ها در صورت، پیشانی، قفسه سینه، پشت و شانه‌ها ظاهر می‌شوند، زیرا این نواحی بیشترین غدد چربی را دارند. تحقیقات نشان می‌دهند که عواملی مثل تغییرات هورمونی (افزایش هورمون آندروژن در دوران بلوغ)، مصرف داروهای خاص مثل کورتیکواستروئیدها، خوردن غذاهای غنی از کربوهیدرات مثل چیپس و داشتن استرس می‌تواند باعث بروز و بدتر شدن جوش‌ها شوند؛ پس با کنترل آنها می‌توان از بروز آکنه پیشگیری کرد. برای درمان آکنه معمولا از داروهای خوراکی و موضعی استفاده می‌شود که توصیه می‌کنیم قبل از هرگونه خوددرمانی با پزشک متخصص در این زمینه صحبت کنید.
پسوریازیس
پسوریازیس یک بیماری پوستی است که باعث ایجاد لکه‌های قرمز، پوسته‌پوسته شدن و خارش، معمولاً روی زانوها، آرنج‌ها، بالا تنه و پوست سر می‌شود.
از نظر متخصصان، علت این بیماری بروز یک اختلال در سیستم ایمنی بدن است که باعث می‌شود پوست با سرعت بیشتری نسبت به روند طبیعی دوباره تولید شود. البته ژنتیک و عوامل محیطی هم بی‌تاثیر نیستند. متاسفانه این بیماری شایع، هیچ درمانی قطعی ندارد و داروهای موضعی، خوراکی و در کنار آن نوردرمانی فقط به تسکین شرایط کمک می‌کنند.
لک و پیس
لک و پیس یا ویتیلیگو نوعی بیماری پوستی است که باعث از بین رفتن رنگ پوست به شکل لکه در نواحی مشخصی می‌شود. این لکه‌ها در هر قسمت از بدن حتی روی مو و قسمت داخلی دهان می‌توانند بروز کنند. رنگ پوست و مو ناشی از وجود رنگدانه‌ها یا ملانین است و این بیماری هنگامی اتفاق می‌افتد که سلول‌های تولیدکننده ملانین در اثر خودایمنی یا ژنتیک از بین بروند. خوشبختانه این بیماری تهدیدکننده زندگی یا مسری نیست. درمان آن که شامل نوردرمانی و مصرف داروهای موضعی است؛ شاید بتواند ملانین را به پوست آسیب‌دیده بازگرداند؛ اما از کاهش مداوم رنگ پوست یا عود آن جلوگیری نمی‌کند.
در صورت عدم درمان، معمولاً این لکه‌های بی‌رنگ با گذشت زمان بزرگتر می‌شوند؛
ِاگزما
اگزما یا درماتیت آتوپیک بیماری است که باعث قرمزی و خارش پوست می‌شود و در کودکان شایع‌تر است. اصولا ِاگزما مزمن است و نوعی حساسیت پوستی محسوب می‌شود. هیچ درمانی برای آن یافت نشده است؛ اما اقدامات مراقبتی مانند عدم مصرف صابون‌های محرک و مرطوب کردن مرتب پوست با کرم‌ها یا پمادهای دارویی می‌تواند خارش را تسکین دهند و از گسترش آن جلوگیری کنند.
کهیر
کهیر بثورات پوستی قرمز، برجسته و خارش‌دار است که گاهی توسط یک ماده حساسیت‌زا بروز می‌کند. خوشبختانه مسری نیست و برای پیشگیری از آن باید از خوردن مواد غذایی که به آنها حساسیت دارید اجتناب کنید. درمان کهیر شامل مصرف انواع قرص‌های ضدحساسیت مانند آنتی‌هیستامین به طور منظم برای چند هفته است.
بیماری پروانه‌ای
بیماری پروانه‌ای یا اپیدرمولیز بولوزا از بیماری‌های نادر است که باعث ایجاد پوستی شکننده و تاول‌زده می‌شود. این تاول‌ها ممکن است در پاسخ به یک آسیب جزئی و حتی در اثر گرما، مالش، خراش یا کشش ظاهر شوند. اکثر انواع این بیماری ارثی هستند و معمولاً در نوزادی یا اوایل کودکی خود را نشان می‌دهند. برخی از افراد تا زمان بلوغ یا اوایل بزرگسالی علائم و ضایعات پوستی ندارند. هیچ درمانی ندارد، اگرچه اشکال خفیف آن ممکن است با افزایش سن بهبود یابند. فقط می‌توان با داروهای خوراکی و موضعی از تاول‌ها مراقبت و از ایجاد تاول جدید جلوگیری کرد.
